بالاخره Ubuntu 14.10 با نام مستعار Utopic Unicorn منتشر شد. اینجور که معلومه تغییرات ظاهری چندانی اسب شاخدار آرمانگرا نسبت به پدرانش نداره.
یکسری از پکیجها به روز شدن و ثبات (Stability) سیستمعامل به صورت چشمگیری افزایش پیدا کرده. البته این مربوط به نسخهی رسمی Ubuntu با میزکار Unity هستش و من هنوز خبری از Xubuntu، Kubuntu، Lubuntu و Edubuntu ندارم... (هرچند هنوز همشون به صورت Stabe عرضه نشدن)
با همهی این حرفا من زیاد میلی به نصب کردن 14.10 ندارم. به دو دلیل. اولاً من اصلا Ubuntu ندارم!!! مدتیه به Manjaro مهاجرت کردم و ثانیاً به دلیل اینکه نسخههای اکتبر Ubuntu (همونایی که اعشارشون ۱۰ هستش) پشتیبانی بلند مدت (LTS) ندارن.
همونطور که میدونید Ubuntu هرسال یه نسخه در ماه آوریل منتشر میکنه (با اعشار 04) این نسخه اصطلاحا بصورت Long Time Support یا LTS هست و تا ۵سال پشتیبانی داره. نسخهی بعدی سالانهی اوبونتو در ماه اکتبر منتشر میشه و این نسخه تا ۲سال پشتیبانی داره. البته این مسائل شاید برای کاربر خونگی زیاد اهمیت نداشته باشه. این پشتیبانی خصوصاً برای نسخههای سروری اوبونتو اهمیت داره.
نکتهی بعدی که شاید برای بعضیا جدید باشه اینه که هر عرضه از اوبونتو با یک نام مستعار میاد. به اینصورت که نام یک حیوان (یا موجود افسانهای) به همراه یه صفت همیشه نام مستعار اوبونتو بوده. نکتهی جالبتر اینه که سیاست نامگذاری اوبونتو همیشه به اینصورت بوده که حرف اول این موجود و این صفت همیشه یکی بوده! مثل Gutsy Gibbon یا Lucid Lynx ...
در نهایت باید بگم این نظم یکی از مهمترین علل موفقیت اوبونتو بوده تا الان. هرچند که برای من به شخصه آپدیتهای سروقت که معمولاً توی توزیعهای Rolling Release مشاهده میشه مهمتره.